คุณปู่ผู้เป็นโรคด่างขาวถักตุ๊กตาเพื่อเสริมสร้างความเชื่อมั่นในตัวเองของเด็ก ๆ ที่เป็นโรคนี้

โรคด่างขาวเป็นโรคที่ส่งผลกระทบต่อชาวบราซิลเกือบ 3 ล้านคน ทำให้เกิดการสูญเสียสีผิวในบางพื้นที่ของร่างกาย แม้ว่าจะมีการรักษาหลายอย่างเพื่อต่อสู้กับอาการนี้ แต่สิ่งที่ยากที่สุดที่จะรับมือคืออคติของผู้อื่นที่มีต่อผู้ที่เป็นโรคนี้

นี่คือเหตุผลที่ชีวิตสดใสอยากนำเสนอเรื่องราวของคุณชูอาว (Mr. João) ผู้ซึ่งตัดสินใจใช้ศิลปะในการถักโครเชต์เพื่อให้ความสุขและเสริมสร้างความเชื่อมั่นในตัวเองของเด็ก ๆ ที่เป็นโรคด่างขาว

จุดเริ่มต้น

ชูอาว สตันกาเนลลี (João Stanganelli) ปัจจุบันอายุ 64 ปี เริ่มแสดงสัญญาณของโรคด่างขาวเมื่ออายุ 38 ปี เขาทำงานในอุตสาหกรรมการทำอาหาร แต่เนื่องจากปัญหาเรื่องหัวใจ ชีวิตของเขาจึงเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงในปีที่แล้ว

ถึงอย่างนั้นชูอาวก็ไม่ยอมให้อุปสรรคนี้มาจำกัดชีวิตของเขา เขาตัดสินใจที่จะทำงานอดิเรกเพื่อให้จิตใจของเขาสดชื่น กระฉับกระเฉงและมีความสุข เขาจึงตัดสินใจเรียนการถักโครเชต์กับมาริเลนา (Marilena) ภรรยาของเขา

เขาบอกว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายและเคยคิดจะยอมแพ้ แต่ก็ตัดสินใจที่จะสู้ต่อไป หลังจากผ่านไป 5 วัน เขาก็ถักตุ๊กตาตัวแรกของเขาสำเร็จ

ใคร ๆ ก็ถักได้หรือเปล่า ?

ไม่ใช่แน่ ๆ ชูอาวอธิบายว่ากิจกรรมนี้ไม่ได้เหมาะกับทุกคน เนื่องจากอาจทำให้เกิดอาการหนังนิ้วหนาด้านได้ ซึ่งนั่นทำให้บางคนระคายเคือง แต่ถึงอย่างนั้นถ้าคุณชินกับมันแล้ว คุณก็จะไม่อยากหยุดเลย

เขาบอกว่าความคิดเดิมของเขาคือทำตุ๊กตาให้หลานสาวของเขา และต้องการทำอะไรที่พิเศษมาก ๆ เพื่อที่เธอจะได้จดจำเขาตลอดไป

เขาตัดสินใจถักตุ๊กตาที่เป็นโรคด่างขาว ดังนั้นวิทิลินดา ตุ๊กตาน่ารักที่มีจุดด่างและผิวไม่เรียบจึงถือกำเนิดขึ้น

การช่วยเหลือเพื่อนบ้านคือวิธีมอบความรัก

หลังจากความสำเร็จของวิทิลินดา ชูอาวตัดสินใจทำงานโครเชต์หลากหลายแบบมากขึ้น ต่อมาก็เริ่มทำตุ๊กตานั่งวีลแชร์ และทุกคนก็ตกหลุมรักมัน ซึ่งทำให้งานของเขามีค่ายิ่งขึ้น

เป้าหมายที่สำคัญที่สุดสำหรับชูอาวคือการเสริมสร้างความเชื่อมั่นในตนเองของเด็ก ๆ ที่มีสภาพผิวแบบนี้ และให้กำลังใจพวกเขา การรู้ว่ามีใครบางคนเป็นเจ้าของและเห็นคุณค่างานศิลปะของเขา จึงเป็นแรงบันดาลใจและกระตุ้นให้เขาพัฒนาทักษะของเขาทุกวัน

ในระหว่างการสัมภาษณ์ เขามักจะพูดถ้อยคำต่อไปนี้ “รอยด่างขาวบนตัวผมนั้นสวยงาม สิ่งที่ทำให้ผมเจ็บปวดคือนิสัยใจคอแย่ ๆ ของผู้คน”

การเข้าถึงข้อมูลเป็นวิธีหนึ่งในการทำความเข้าใจ และเป็นจุดเริ่มต้นของการไม่แบ่งแยกความแตกต่างระหว่างบุคคล คุณรู้วิธีอื่น ๆ บ้างหรือเปล่า ? คุณมีความคิดเห็นอย่างไรบ้างกับงานของชูอาว อย่าลังเลที่จะแชร์ความคิดเห็นของคุณกับเราในช่องคอมเมนต์ !