ชีวิตสดใส
ชีวิตสดใส

18 การพบเจอเรื่องราวโดยบังเอิญที่อาจกลายเป็นโครงเรื่องหนังฮอลลีวูดได้

ทุก ๆ วันในชีวิตของเราถูกใช้ไปกับการอยู่ท่ามกลางคนอื่น ๆ ไม่ว่าเราจะออกไปข้างนอก หรือเพียงแค่ไปซื้อของเล็ก ๆ น้อย ๆ เรานั้นจะเดินสวนกับผู้คนไปมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งส่วนใหญ่แล้วเราอาจไม่ได้สบสายตาพวกเขาเสียด้วยซ้ำ แต่ก็มีบางคนที่เรากลับมี “สายใยเล็ก ๆ” ที่เราอาจจดจำพวกเขาไปตลอดชีวิตเลยล่ะ

  • ตอนที่ฉันเรียนอยู่ชั้นป.1 ชั้นเรียนของฉันได้ไปทัศนศึกษาที่งานเทศกาลศิลปะเล็ก ๆ ในใจกลางเมือง เด็กคนอื่นสนุกสนานกันอย่างเต็มที่และซื้อของด้วยเงินที่พ่อแม่ให้มา แต่ฉันนั้นไม่มีเงินซื้อของ แล้วฉันก็คงต้องดูเศร้าเป็นอย่างมาก เพราะขณะนั้นมีชายแก่ ๆ คนหนึ่งเรียกฉันไปหาที่บูธของเขา ของที่เขาขายคือไม้แกะสลัก เขาบอกฉันว่าเขาเก็บผลงานชิ้นพิเศษไว้ให้กับคนที่ใช่ และเมื่อเขาเห็นฉัน เขาก็รู้ว่าฉันคือคน ๆ นั้นที่ต้องได้มันไป เขายื่นเศษไม้แกะสลักมาให้ฉัน มันไม่ได้มีรูปร่างเฉพาะเจาะจง และพูดตรง ๆ ก็คือ ใครก็ตามที่เห็นมันอาจจะไม่ได้คิดอะไรมาก แต่เขายิ้มให้ฉันและบอกให้ฉันเก็บเอาไว้ให้ดี เพราะว่ามันจะทำให้ฉันโชคดี ฉันมีความสุขมากเลยล่ะ มันไม่ใช่แค่สิ่งที่เขาให้ฉัน แต่คือความเมตตาที่เขาได้แสดงออกมานั้นที่ติดอยู่ในใจฉัน :) © xenedra0 / Reddit
  • ผมเป็นคนไร้บ้านมาเป็นเวลานานและเคยขอเศษเงินในวันที่สิ้นหวัง แล้วน่าจะเป็นเวลานาน 4 วันแล้วที่ผมได้กินอาหารจริง ๆ ไปและฉันต้องหาอะไรกิน แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน (หรือเห็นอีกครั้ง) เดินเข้ามาหาผม เธอยื่นถุงแมคโดนัลด์พร้อมกับเงินสด 9,587 บาทให้ผม แล้วพูดว่า “เข้มแข็งไว้นะ” แล้วเธอก็เดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง ผมไม่ได้มีโอกาสขอบคุณเธอด้วยซ้ำ แต่ผมสามารถพูดได้ตรง ๆ ว่าผมกำลังจะก้าวขึ้นรถไฟหากวันนั้นผมไม่ได้กินอะไร เธอช่วยชีวิตผมไว้ และผมไม่เคยขอบคุณเธอได้เลย ไม่ว่าเธอจะเป็นใครก็ตาม © McDonald’s / Reddit
  • มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ห้าง ฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในทางเดินอาหารแช่แข็ง ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไม แต่เธอรู้สึกสะดุดตาฉัน จากนั้นเมื่อฉันเลี้ยวรถเข็นไปก็เจอผู้ชายคนหนึ่ง แล้วด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันคิดว่าผู้ชายคนนั้นน่าจะเหมาะกับผู้หญิงคนที่ฉันเพิ่งเห็น หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ฉันกลับไปดูอีกครั้ง เพื่อดูว่าพวกเขาจะคุยโต้ตอบกันหรือไม่ แต่เขากลับเดินเข้าไปหาเธอ แล้วนั่นก็ทำให้ฉันรู้ว่าพวกเขากำลังเดตกันอยู่แล้ว ฉันคิดถึงพวกเขาในบางครั้ง ก็ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ฉันคิดว่าพวกเขาดูเหมาะสมกัน ? พวกเขายังอยู่ด้วยกันมั้ยนะ ? © Lost_Letterhead4854 / Reddit
  • ฉันกำลังวิ่งในตอนเช้าตรู่ (ตอนตี 5) แล้ววิ่งผ่านผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังทุบต้นไม้อยู่ เขาไม่ได้ตอกโปสเตอร์หรืออะไรก็ตามบนต้นไม้ แค่ทุบต้นไม้ด้วยค้อน ฉันหยุดมองเขาแบบว่า ’คุณกำลังทำอะไรอยู่ ?’ จากนั้นเขาก็หันหน้ามามองฉันด้วยสีหน้าที่แปลก ๆ ดูสติหลุด ๆ แทบจะไม่ใช่หน้าตาของมนุษย์ที่อยู่บนใบหน้าเขา และก็ค่อย ๆ ยกค้อนขึ้น ฉันมีเรี่ยวแรงขึ้นมาทันที ! จากนั้นก็ออกวิ่งและไม่เคยเห็นเขาอีกเลย © Autobirota / Reddit
  • ชายคนหนึ่งเข้ามาในร้านที่ผมทำงานอยู่และถามเกี่ยวกับการปีนเขาในพื้นที่ แล้วผมในฐานะนักปีนเขาตัวยงก็ได้เขียนรายการสิ่งที่ผมชอบให้เขาทำขณะที่อยู่ในเมือง สองสามวันต่อมา เขากลับมาพร้อมกับภาพวาดที่สวยงามของจุดที่ผมเล่าให้เขาฟัง สำหรับผมแล้ว ขอขอบคุณคุณบิล (Bill) ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ! © HamMcK / Reddit
  • ฉันทำงานให้บริการเครื่องดื่มในซานฟรานซิสโกอยู่พักหนึ่ง ฉันยืนอยู่ข้างนอกด้วยความปลอดภัย และกำลังจะทักทายผู้คน/แจกใบปลิว มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูเหมือนอายุ 40 ปี (และดูเหมือนฉัน ถ้าฉันแก่เท่าเธอ) เดินผ่านฉันไป แล้วหันกลับมาพูดว่าฉันดูหน้าคุ้น ๆ เราได้พูดคุยกันและตลอดเวลาฉันก็คิดว่า “ว้าว ฉันฝันที่จะทำอย่างนั้น ฉันทำงานอดิเรกพวกนั้น ฯลฯ” เธอทำให้ฉันนึกถึงสิ่งที่ฉันจดไว้ที่ไหนซักแห่งโดยบังเอิญ ฉันเคยสงสัยว่าฉันได้พบกับตัวเองที่มาจากอนาคตหรือเปล่านะ ฮ่าฮ่า ! © vaeluxe / Reddit
  • ครั้งหนึ่งผมเคยขับรถชนรถของผู้ชายคนหนึ่ง ขณะที่ผมกำลังเลี้ยวรถ ทำให้เกิดความเสียหาย แถมมีรอยตรงแผงด้านหลังรถของเขา ตอนนั้นผมมีอายุ 20 ปี ไม่มีเงินและทำอะไรไม่ถูกเลย ผมจึงตื่นเต้นตลอดทั้งสัปดาห์เพื่อรอเขาติดต่อกลับมาหาผมพร้อมค่าซ่อมรถ เขาโทรมาบอกว่ามีค่าใช้จ่าย 45,978 บาท แต่ก่อนที่ผมจะมีเวลาตกใจ เขาพูดว่า “คุณรู้อะไรไหม คุณดูเป็นคนดีนะ และนั่นอาจเป็นเงินจำนวนมากสำหรับคุณ ดังนั้นลืมมันไปเถอะ” ผมรู้สึกทึ่ง ขอบคุณเขาเป็นอย่างมาก แล้วตั้งแต่นั้นมาผมก็จำสิ่งนี้ได้ทุกครั้งที่เห็นใครก็ตามทำผิดกับผมโดยไม่ตั้งใจ © RhymesWithGeorge / Reddit
  • ตอนที่ฉันเรียนอยู่ชั้นประถม ฉันตกลงไปในน้ำแข็ง มีชายคนหนึ่งที่กำลังพาหมามาเดินเล่นเห็นฉันตกลงไป และเขาก็รีบมาที่ฝั่ง ฉันว่ายน้ำกลับเข้าฝั่งอย่างเอาเป็นเอาตาย โดยอยู่ในสระเพียง 5 เมตร ระยะทางไม่ไกลมากนัก แต่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากกับเสื้อผ้าที่เปียกโชกในหน้าหนาว เมื่อฉันมาถึงฝั่ง ชายคนนั้นก็ดึงเสื้อแจ็คเก็ตของฉันขึ้นมา ซึ่งก็คงจะขึ้นได้ยากเพราะมีความลาดชัน ฉันไม่ได้ขอบคุณเขา เพราะฉันรู้สึกตกใจ แต่ฉันพนันได้เลยว่าเขารู้ว่าฉันขอบคุณ และ 20 ปีต่อมา ฉันก็ยังอยากจะขอบคุณเขา © Omenaa / Reddit
  • ชายหนุ่มที่แสนดีบนรถบัสที่ฉันเดินทางไปออร์แลนโด้ เราเริ่มพูดคุยกันระหว่างที่รอรถวิ่งยาวเที่ยวสุดท้ายไปออร์ลันโด้ เราคุยกันตอนที่ต่อแถวขึ้นรถ นั่งติดกันตลอด...แค่คุยและมีจีบกันบ้างนิดหน่อย เขาเป็นคนตลกและช่างคิด แต่เรารู้ว่าเวลากำลังจะหมดลง แต่ถึงอย่างนั้นเราพูดคุยกันอย่างตรงไปตรงมาในช่วงสองสามชั่วโมง ซึ่งสร้างความประทับใจให้ฉันได้จริง ๆ เราไม่ได้แลกเบอร์หรืออะไรทั้งนั้น แต่เราทั้งคู่ต่างอวยพรให้กันและกัน ในขณะที่เขาลงจากรถก่อนฉัน ฉันจำชื่อเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ และคงจะไม่รู้จักถ้าเจอเขา แต่ฉันจำความรู้สึกตอนที่คุยกับเขาได้ และน่าแปลกที่ฉันยังคงคิดถึงเขา ฉันหวังว่าเขาจะสบายดีนะ © bastabastacosi / Reddit
  • เรื่องนี้ทำให้ผมนึกถึงผู้ชายคนหนึ่งที่เจอในการแข่งขันตอนที่ผมอายุ 20 ต้น ๆ เราพบกันในแถวลงชื่อสมัครและเริ่มพูดคุยกัน จากนั้นเราก็นั่งรอด้วยกันทั้งวันระหว่างการแข่งขันของเรา และสุดท้ายเราก็กอดกันและพูดว่ามันคือช่วงเวลาที่ดี ๆ และดีแค่ไหนที่เราได้พบกัน เขาอาศัยอยู่อีกฟากหนึ่งของประเทศและเราก็ไม่เคยคุยกันอีกเลย มันคือความทรงจำที่วิเศษมากสำหรับผม ฉันยังคงหวนคิดถึงเขามาก ๆ © thistyviolin / Reddit
  • ตอนที่ฉันเรียนชั้นมัธยม มีชายเร่ร่อนแปลก ๆ คนหนึ่งที่เคยเจอที่ห้องสมุดข้างถนน เขาจะมาหาฉันกับเพื่อนและเล่าเรื่องสุดแปลกประหลาดให้เราฟัง เขามีสมุดบันทึกเล่มเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยหน้ากระดาษบันทึกที่แทรกอยู่ในนั้นและแผนที่ที่พับไว้ เราเคยเห็นเขาแค่สองครั้ง แต่ฉันจะไม่มีวันลืมเขา ฉันหวังว่าฉันจะเขียนความรู้แปลก ๆ ของเขาลงไปได้มากกว่านี้ © Flameofthegrave / Reddit
  • ตอนที่ผมอายุ 16 ปีและยืนรอที่ป้ายรถเมล์ มีชายแปลกหน้าเข้ามาหาผมและเริ่มพูด เขายื่นบุหรี่ให้ผมและบอกว่าผมควรออกจากประเทศและไปอยู่ที่เอเชีย เขากล่าวว่ามีโอกาสมากมายที่นั่น จากนั้นเขาก็ขึ้นรถเมล์และผมก็ไม่เห็นเขาอีกเลย ประมาณ 10 ปีต่อมา ผมได้เดินทางไปญี่ปุ่น ได้พบกับปรมาจารย์คาราเต้ของท้องถิ่น ซึ่งเขาเสนอสอนคาราเต้ให้กับผม แล้วผมก็ได้ลงเอยอยู่ที่นั่น เรียนคาราเต้ แต่งงานกับสาวญี่ปุ่น มีลูก และซื้ออพาร์ตเมนต์ในโตเกียว © apeliott / Reddit

การกระทำจากคนแปลกหน้าแบบไหนที่มักจะดึงดูดความสนใจของคุณได้มากที่สุด ? แล้วโอกาสที่โดดเด่นที่สุดที่คุณยังคงจำได้มาจนถึงทุกวันนี้คืออะไร ?

คุณมีภาพถ่ายหรือเรื่องราวเจ๋ง ๆ แล้วอยากจะนำเสนอกับทางชีวิตสดใสหรือไม่ ? ส่งทั้งหมดมาที่นี่และตอนนี้ได้เลย พวกเรากำลังรอคุณอยู่นะ !

เครดิตภาพพรีวิว apeliott / Reddit
ชีวิตสดใส/คน/18 การพบเจอเรื่องราวโดยบังเอิญที่อาจกลายเป็นโครงเรื่องหนังฮอลลีวูดได้
แชร์บทความนี้