20 คนที่แบ่งปันเรื่องราวแสนน่าอึดอัดใจและเราทำอะไรไม่ได้นอกจากเห็นใจ

บางครั้งเวลาที่เรากำลังจะหลับ จู่ๆ เราก็นึกถึงช่วงเวลาที่น่าอายที่สุดของเราซึ่งเกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ด้วยเหตุผลบางอย่าง เวลาดึกๆ หรือการที่เราต้องนอนหลับทำให้เรื่องราวที่น่าอึดอัดกลับเข้ามาในใจของเรา ไม่ว่าในกรณีใด วิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับพวกมันคือหัวเราะอย่างสนุกแล้วหลับไป

1.

ตอนที่ฉันอายุ 11-12 ปี ถ้าฉันแอบชอบใครซักคน ฉันจะตามหาพ่อแม่ของพวกเขาจากสมุดโทรศัพท์ ค้นหาหมายเลขโทรศัพท์ รวมถึงหาที่อยู่ของพวกเขา และพยายามทำให้พวกเขาประทับใจด้วยการพยายามพูดชื่อพ่อแม่ หมายเลขโทรศัพท์บ้าน และที่อยู่ของพวกเขา ****est / Reddit

2.

3.

ผมไปหาตัวแทนจำหน่ายและทดลองขับรถยนต์สองสามคัน จากนั้นจึงเข้าไปทำเอกสารสำหรับการซื้อ เอามือล้วงกระเป๋ากางเกง และพบว่ามือของผมล้วงเข้าไปเจอผิวของตัวเอง กลับกลายเป็นว่ากางเกงยีนส์ตัวโปรดของผมมีรอยขาดยาว 6 นิ้ว ผมคิดว่าไม่มีใครสังเกตเห็นหรอกและผมก็รู้สึกโล่งใจ หลังจากวันนั้นสามเดือนผมกลับมาหาตัวแทนจำหน่ายเพื่อเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องและพนักงานขายก็ทักผมว่า “นี่กางเกงใหม่หรอครับเนี่ย!” daleene / Reddit

4.

5.

ฉันกลัวการพูดในที่สาธารณะอย่างมากตอนเรียนมัธยมปลาย เราต้องเล่าเรื่องปากเปล่าให้คนทั้งชั้นฟัง ฉันนั่งบนเก้าอี้ ไขว้ขา และเหงื่อออกตอนที่นั่งรอเรียกชื่อ เมื่อครูเรียกฉัน ฉันหายใจเข้าลึกๆ แล้วลุกขึ้นยืนแต่ดันลืมคลายขาของตัวเองฉันเลยสะดุด
ซึ่งมันไม่ใช่แค่สะดุดเฉยๆ นะ ฉันหกคะเมนไปมาเลยล่ะ ฉันพยายามรักษาความสมดุลแต่ทำได้แค่หกคะเมนและล้มลง จากนั้นฉันลุกขึ้นพร้อมสายตาคนทั้งชั้นเรียนจ้องมองมา

ฉันเดินไปที่หน้าชั้นเรียนช้าๆ แล้วพูดว่า “ตอนนี้ ไม่มีอะไรแย่ไปกว่าที่ล้มเมื่อกี้แล้ว” ช่วงเวลานั้นช่วยให้ฉันเอาชนะความกลัวในการพูดในที่สาธารณะได้ ตั้งแต่นั้นมา ฉันสามารถกล่าวสุนทรพจน์ต่อหน้าฝูงชนจำนวนมากได้โดยไม่มีปัญหาอะไร fantacyfan / Reddit

6.

7.

ตอนที่ฉันอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 พ่อมักมารับพี่ชายและฉันหลังเลิกเรียนเสมอ รถของเราเป็นรถตู้สีเขียวที่มีแถบสีแดงด้านข้าง พี่ชายจับมือฉันและพาไปที่รถ เขาเปิดประตู เรานั่งลง จากนั้นคาดเข็มขัดนิรภัย แล้วพูดว่า “ระหว่างกลับบ้านแวะซื้อแมคโดนัลด์ไหม?”

เราสองคนเงยหน้าขึ้นและเห็นผู้ใหญ่วัยกลางคน 2 คนนั่งอยู่ที่เบาะหน้าซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ครอบครัวของเรา พวกเขาจ้องมาที่เรา เราจ้องพวกเขา ในสมองอันเล็กๆ ของฉัน ฉันว่าเราจ้องตากันอย่างน้อย 10 นาทีเลยล่ะ ณ จุดนี้

พี่ชายปลดเข็มขัดให้ฉัน เขาปลดของตัวเอง เราลงไปจากรถ จากนั้นก็เดินจากไป ไม่มีใครพูดอะไรออกมา หลังจากเหตุการณ์นั้น เราจะเช็คก่อนตลอดว่าใครอยู่ในรถก่อนจะขึ้นรถ nessabessa34 / Reddit

8.

9.

สาวน้อยผู้น่าสงสารคนนี้เดินเข้ามาในชั้นเรียนของฉันถึงครึ่งทางอย่างไม่ได้ตั้งใจ อาจารย์ในชั้นเรียนนี้ชอบพูดคุยกับนักเรียนทุกคนและต้องการให้พวกเขามีส่วนร่วมอย่างมาก แม้จะมีนักเรียนมากกว่า 400 คนในชั้นเรียนของเขาก็ตาม

เมื่อผู้หญิงคนนี้เดินเข้ามา อาจารย์ของฉันหยุดสอน และมองไปที่เธอแล้วถามว่าเธอเป็นนักเรียนของชั้นนี้หรือเปล่า เธอบอกว่าเธอเป็นและเริ่มเดินไปทางด้านหน้าซึ่งมีที่นั่งว่างอยู่ นี่เป็นห้องบรรยายที่ค่อนข้างใหญ่และนักเรียนทั้งหมด 200 คน (ประมาณจากที่เห็นมาเรียน) ตอนนี้เหมือนถูกบังคับกลายๆ ให้มองดูหญิงสาวที่น่าสงสารคนนี้เดินไปที่ที่นั่งเพราะอาจารย์ไม่ได้พูดต่อและมองไปที่เธอแทน

เธอเดินเกือบถึงที่นั่งแล้วและฉันคิดว่าเธอได้รับแรงกดดันจากคนทั้งห้อง แล้วจู่ๆ เธอก็พูดขึ้นว่า “จริงๆ แล้วฉันไม่ได้เรียนวิชานี้นี่” จากนั้นหันหลังกลับและเราทุกคนต้องมองดูเธอคนนี้เดินขึ้นบันไดกลับมาที่หลังห้องและออกจากห้องนี้ไป PatodePlata / Reddit

10.

11.

ฉันเห็นเงาของเพื่อนเข้ามาในร้านอาหาร ฉันจึงลุกขึ้นยืนและรีบวิ่งไปหาพวกเขาอย่างตื่นเต้น ฉันวิ่งไปครึ่งทางแล้วจากนั้นก็ตระหนักได้ว่านั่นไม่ใช่เพื่อนของฉัน แทนที่จะกลับมานั่งที่เดิมอย่างเงียบๆ ฉันกลับส่งเสียงหัวเราะที่น่ากลัวที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยินออกมา

ฉันพยายามหมุนตัวกลับมาแบบติดตลกเพื่อกลับไปที่ที่นั่งของฉันและก็ชนเข้ากับพนักงานของร้าน ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่โง่เขลาว่า “ขอโทษด้วย!” ทุกคนเกือบทั้งหมดจ้องมองมาที่ฉัน ฉันรีบออกไปจากตรงนั้น (แน่นอนว่ากระเป๋าสะพายข้างของฉันหล่นลงจากบ่าและทำให้ของหลายอย่างหลุดออกจากมือตลอดทางที่เดินออกจากร้าน) ฉันจะไม่กลับไปที่นั่นอีกแล้ว AmondaPls / Reddit

12.

13.

ฉันกำลังเซ็นรับแพ็คเกจหนึ่งในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่พนักงานขับรถส่งของใช้อยู่ ซึ่งฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร และลงเอยด้วยการจ้องที่มันสักครู่แล้ววาดเส้นตรงบนหน้าจอแล้วส่งกลับให้เขา ซึ่งเขาเองก็สับสน b14nn / Reddit

14.

15.

ฉันว่าฉันคงฟังพอดแคสต์มากเกินไป เพราะฉันพยายามหยุดการประชุมทางโทรศัพท์ของที่ทำงานไว้ชั่วคราว ฉันยังพบว่าตัวเองพยายามเพิ่มระดับเสียงของสามีด้วยการกดปุ่มบนโทรศัพท์ขณะที่เราคุยกันในห้องด้วยกัน Janigiraffey / Reddit

16.

17.

ฉันเพิ่งตัดผมเสร็จและเดินออกไปขึ้นรถ ฉันนั่งเบาะหลังและนั่งอยู่ตรงนั้นสักครู่ก่อนที่จะตระหนักได้ว่าฉันเองนี่แหละที่เป็นคนขับรถ ส่วนที่แย่ที่สุดคือหน้าร้านเสริมสวยเป็นกระจก และฉันจอดรถด้านหน้าตรงกลางเลย jkotwa93 / Reddit

18.

19.

ฉันอายุ 39 แล้วและยังคงคิดถึงสิ่งที่เกือบจะเคยเป็นจูบแรกของฉัน มันน่าอึดอัดและน่าอายมาก ตอนนั้นฉันอายุ 11 หรือ 12 และไปตั้งแคมป์ พวกเรากำลังเล่นหมุนขวดกัน ฉันเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไร้เดียงสามากๆ และไม่ค่อยเข้าใจว่ากำลังทำอะไรอยู่

ขวดชี้มาที่ฉันและฉันยืนขึ้นเพื่อจูบผู้ชายด้านหน้าที่มีอายุมากกว่าฉันมากและมีประสบการณ์มากกว่า ฉันอ้าปากกว้างมากเพื่อจูบเขา เขาถอยหลังไปและมองมาที่ฉันแล้วก็พูดว่า “ไม่เอาน่า” buffywho / Reddit

20.

เรื่องราวที่น่าอายที่สุดของคุณเป็นยังไง? คุณออกมาจากช่วงเวลานั้นด้วยวิธีไหน?