กว่า 10 ลักษณะทางกายภาพหายากที่ทำให้บางคนเป็นข้อยกเว้นพิเศษ

คนแต่ละคนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวและแม้ว่าทุกคนจะมีลักษณะบางอย่างที่เหมือนกันของมนุษย์ แต่ก็ไม่มีใบหน้าไหนในโลกที่เหมือนกันทุกประการ เราไม่เพียงแต่แตกต่างจากสายพันธุ์อื่น ๆ เท่านั้นแต่ยังแตกต่างกันเองอีกด้วย ภายในลักษณะและคุณลักษณะเหล่านี้ที่กำหนดความเป็นมนุษย์ก็มีบางอย่างที่เจอได้ไม่บ่อยนักหรือหายากและในบางกรณีก็พิเศษมาก

ที่ชีวิตสดใส เราวิเคราะห์ลักษณะต่าง ๆ ของร่างกายมนุษย์และค้นพบ 11 ลักษณะที่หายากมาก มาดูกันเลยแล้วบอกเราว่าคุณมีลักษณะแปลก ๆ เหล่านี้หรือเปล่า

1. ตาสีเขียว

สีตาถูกกำหนดโดยปริมาณของเมลานินที่มีอยู่ซึ่งเป็นเม็ดสีเดียวกันกับสีผมและสีผิว สีน้ำตาลเป็นสีที่พบบ่อยที่สุด มากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรโลกมีดวงตาสีน้ำตาล เมลานินในระดับสูงช่วยปกป้องผู้คนจากรังสีที่เป็นอันตรายของดวงอาทิตย์ สิ่งนี้อธิบายได้ว่าทำไมคนมีดวงตาสีน้ำตาลจึงพบได้บ่อยในพื้นที่ที่อากาศที่อุ่นเมื่อเทียบกับพื้นที่ที่อากาศเย็นซึ่งเม็ดสีที่ใช้ป้องกันไม่จำเป็นเท่าไหร่

ดวงตาสีเทาและสีเขียวพบได้น้อยที่สุด อันที่จริงแล้วดวงตาสีเขียวนั้นหายากที่สุด มีเพียง 3% ของประชากรโลกที่มีดวงตาสีเทา ในขณะที่มีเพียง 2% เท่านั้นที่มีดวงตาสีเขียว เฉดสีเหล่านี้เกิดจากเมลานินจำนวนน้อยในม่านตา เมื่อไม่มีเม็ดสีนี้ ก็ทำให้ไม่มีสีน้ำตาลในดวงตาเช่นกัน

2. กรอบผมที่หน้าผากเว้าตรงกลาง

กรอบผมที่หน้าผากเว้าตรงกลางเป็นจุดรูปตัววีตรงกลางหน้าผากที่เกิดจากไรผม ในภาษาอังกฤษเรียกว่า widow’s peak เป็นเพราะผู้หญิงในยุควิกตอเรียสวมหมวกเป็นสัญญาณของการไว้ทุกข์
จากการตรวจสอบลักษณะนี้พบว่าเป็นลักษณะที่หายาก จากจำนวนคนที่สำรวจทั้งหมด 67% ไม่มีกรอบผมที่หน้าผากเว้าตรงกลางและ 33% มี ดูเหมือนว่ายีน อายุและเพศเป็นตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อลักษณะนี้

3. ฟันคุด

คนวัยผู้ใหญ่ส่วนใหญ่ต้องถอนฟันคุดเนื่องจากเมื่อพวกมันงอกออกมาในช่วงวัยรุ่นก็จะไม่มีที่ว่างพอที่จะเติบโตเต็มที่เพราะขากรรไกรเล็กเกินไปหรือเพราะมีฟันเต็มปากอยู่แล้ว

เนื่องจากไม่มีที่ว่าง ฟันกรามเหล่านี้จึงงอกออกด้านข้าง โผล่ออกมาจากเหงือกเพียงบางส่วนหรือติดอยู่ระหว่างเหงือกกับกระดูกขากรรไกรและทำให้เกิดการติดเชื้อซึ่งทำให้เราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถอนออก การศึกษาที่ทำกับผู้ที่มีอายุระหว่าง 18 ถึง 38 ปีพบว่าในช่วง 18 ปีมีเพียง 31% เท่านั้นที่มีฟันเหล่านี้และจำนวนนี้ลดลงมากยิ่งขึ้นในปีต่อ ๆ มา

4. กล้ามเนื้อปาล์มาริสลองกัส

เพื่อดูว่าเรามีเส้นเอ็นกล้ามเนื้อนี้หรือไม่ ให้กดนิ้วโป้งกับนิ้วก้อยเข้าหากันและมองที่ข้อมือก็พอ ส่วนที่ยื่นออกมาที่มักเห็นได้คือกล้ามเนื้อปาล์มาริสลองกัส กล่าวกันว่าเป็นสิ่งที่หลงเหลือจากวิวัฒนาการที่เราสืบทอดมาจากบรรพบุรุษของเราซึ่งต้องการความแข็งแรงของเอ็นนี้ในการปีนต้นไม้

แต่ทุกวันนี้การมีหรือไม่มีมันก็ไม่ได้ทำให้เราแข็งแรงขึ้นและไม่ทำให้เราจับได้ดีขึ้นด้วย แม้ว่าจะมีคนเพียง 14% เท่านั้นที่ไม่มีส่วนที่ยื่นออกมานี้เมื่อกดนิ้วเข้าหากันและมักเกิดขึ้นกับผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย ถึงอย่างนั้นเปอร์เซ็นต์นี้อาจแตกต่างกันในประชากรแอฟริกัน เอเชียและชนพื้นเมืองอเมริกัน

5. รูเล็ก ๆ ใกล้หู

มันมีชื่ออย่างเป็นทางการว่าไซนัสพรีออริคัลและมีรูปร่างเหมือนก้อนกลม รอยบุ๋มหรือรอยเว้าและเป็นลักษณะเฉพาะของร่างกายที่หายาก โดยจะอยู่บริเวณด้านหน้าใบหูและเหนือช่องหูและมักเกิดขึ้นเพียงข้างเดียว แม้ว่าการพบบ่อยหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กลับกลุ่มประชากร แต่มักพบในประชากรเอเชียและแอฟริกาและถึงอย่างนั้นก็ไม่เกิน 10%

เช่นเดียวกับเส้นเอ็นกล้ามเนื้อที่ข้อมือ บางทฤษฎีบอกว่านี่เป็นส่วนที่เหลือของวิวัฒนาการ การศึกษาอ้างว่าหูของเรามีวิวัฒนาการมาจากบรรพบุรุษที่เป็นปลาซึ่งความสามารถในการได้ยินจะขึ้นอยู่กับการเปิดช่องท้องแขนที่ดูเหมือนจะคล้ายกับรอยบุ๋มในหูของมนุษย์

6. ขนตาสองแถว

ขนตาที่เกินมาแถวนึงนี้เป็นลักษณะเฉพาะที่หายากและถูกระบุในทางการแพทย์ว่าเป็นภาพวะดิสติชิเอซิส แม้ว่าในแวบแรกอาจดูเหมือนความฝันของผู้หญิงทุกคน แต่แท้จริงแล้วเป็นภาวะที่เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตที่ผิดปกติของขนตาในช่องเปิดของต่อมไขมันที่เปลือกตา ต่อมไขมันกระจายไปตามขอบเปลือกตา

การเจริญเติบโตที่ผิดตำแหน่งที่ขอบบาง ๆ ของผิวหนังใกล้กับดวงตาอาจทำให้ขนตาถูกับลูกตาทำให้เกิดการระคายเคืองและน้ำตาไหลบ่อยครั้งและยังมีภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้

7. สะดือจุ่น

การศึกษาพบว่าผู้ใหญ่เพียง 4% เท่านั้นที่มีสะดือจุ่น มีเหตุผลหลายข้อเป็นตัวกำหนดว่าเราจะมีสะดือแบบไหนเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่และไม่มีสาเหตุไหนที่เกี่ยวข้องกับการตัดสายสะดือของเราตั้งแต่แรกเกิดเลย แม้ว่าจะเชื่อกันโดยทั่วไปว่านี่คือสาเหตุก็ตาม

สะดือนั้นเป็นรอยแผลเป็นที่หลงเหลืออยู่หลังจากชิ้นส่วนเล็ก ๆ ที่เหลือหลังจากการตัดสายสะดือหลุดออกมา ประมาณ 2 สัปดาห์หลังคลอด วิธีที่ผิวของเราเติบโตในขณะที่แผลเป็นสมานตัวจะเป็นตัวกำหนดรูปร่างของสะดือ

8. รูม่านตาข้างหนึ่งใหญ่กว่าอีกข้างหนึ่ง

รูม่านตาเปลี่ยนขนาดเพื่อควบคุมปริมาณแสงที่เข้าไปในลูกตา นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้รูม่านตามีขนาดใหญ่ในความมืดและเล็กลงเมื่อมีแสงธรรมชาติมาก โดยทั่วไป รูม่านตาของตาแต่ละข้างจะขยายหรือหดตัวพร้อมกัน แต่ในบางกรณีก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้น บางคนก็มีรูม่านตาที่มีขนาดต่างกัน

การมีขนาดไม่เท่ากันของรูม่านตานี้ในทางการแพทย์เรียกว่าภาวะรูม่านตาต่างขนาด ในกรณีที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ความแตกต่างระหว่างรูม่านตากับอีกข้างหนึ่งมักจะเหมือนกันเสมอ จากการศึกษาพบว่ามีประชากรเพียง 15-30% เท่านั้นที่มีภาวะนี้

9. ภาวะผมยุ่งถาวร

จริง ๆ แล้วมันเรียกว่าโรคผมที่ไม่สามารถหวีได้และเป็นภาวะที่มีผมแห้งชี้ฟูหวีไม่ได้ มันเกิดขึ้นในวัยเด็กโดยปกติในขวบปีแรก แต่ก็อยู่ได้จนถึง 12 ปี ผมไม่ได้งอกและทิ้งตัวลงแต่กลับชี้โด่ชี้เด่ในหลายทิศทาง โดยทั่วไปแล้วจะเป็นผมสีอ่อนหรือสีทอง

แม้จะมีลักษณะที่ปรากฏ แต่ผมประเภทนี้ไม่เปราะบางหรือกรอบและงอกในอัตราปกติหรือช้ากว่าเล็กน้อย โดยทั่วไปจะเริ่มดีขึ้นในวัยรุ่นและกลายเป็นผมเส้นตรงและมีเนื้อสัมผัสปกติ

10. นิ้วเท้าของมอร์ตัน

นิ้วเท้าของมอร์ตันหรือเท้าของมอร์ตันคือโครงสร้างของเท้าที่นิ้วเท้าที่สองยาวกว่านิ้วเท้าแรก เท้าประเภทนี้เกิดขึ้นน้อยมากทั่วโลกและขึ้นอยู่กับกลุ่มประชากรก็จะแตกต่างกันไประหว่างประมาณ 3% ถึง 22%

11. ผมแดงกับตาสีฟ้า

ในบรรดาสีผมธรรมชาติที่เป็นไปได้นั้น สีผมเข้มนั้นเป็นสิ่งที่พบได้บ่อยที่สุด ประมาณว่า 90% ของประชากรโลกมีผมสีน้ำตาลหรือสีดำ ในทางตรงข้ามซึ่งคือผมสีแดง มีคนแค่ 1% ถึง 2 % เท่านั้นที่มีผมสีแดง

และมันก็หายากพอ ๆ กัน แม้จะพบได้ไม่บ่อยเท่าผมสีแดง ก็คือตาสีฟ้า แม้ว่าลักษณะ 2 อย่างนี้จะพบได้ไม่บ่อยในทั้งชายและหญิง แต่จากการวิจัยพบว่าผมสีแดงนั้นพบได้บ่อยในผู้หญิงและดวงตาสีฟ้าอ่อนพบได้บ่อยในผู้ชาย

คุณคิดว่าทัศนคติหรือพฤติกรรมไหนบ้างที่ทำให้คุณแตกต่างจากคนอื่น ๆ ?