กว่า 20 คนขี้ลืมที่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะกับเรื่องราวของพวกเขา

เราทุกคนต่างก็มีช่วงเวลาที่เราลืมกุญแจ ลืมว่าปิดเตาไปแล้วหรือยัง หรือเราใส่เกลือลงในอาหารแล้วหรือเปล่า แต่บางคนค่อนข้างขี้ระแวง และเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เปรียบเทียบพวกเขากับดอรี่จากเรื่อง Finding Nemo

• ครั้งหนึ่งฉันเจอเพื่อนบ้านสูงอายุในลิฟต์ เราคุยกันแล้วเขาก็กดปุ่มชั้นที่เราอยู่ เขาอาศัยอยู่ฝั่งตรงข้ามฮอล เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก ฉันบอกลาเขาและพยายามไขกุญแจเพื่อเปิดประตูห้องของฉัน แต่ฉันก็ตระหนักได้ว่ามันเปิดไม่ออก ฉันหันกลับไปและเห็นผู้ชายคนนั้นมีปัญหาเดียวกัน จากนั้นหญิงชราคนหนึ่งก็เปิดประตูที่เขาพยายามจะเปิดประตู ชายคนนั้นไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรเพราะเขาอายมาก เขาขอโทษและเรากลับไปที่ลิฟต์ด้วยกัน กลับกลายเป็นว่าแทนที่เขาจะกดชั้น 3 เขาดันกดชั้น 4 ซะงั้น และในที่สุดฉันก็เปิดมันได้ © Ana Anita / Facebook
• เมื่อฉันออกไปที่ร้านค้าที่ใกล้ที่สุดเพื่อซื้อน้ำยาฟอกขาว แต่มันไม่มีเลย ดังนั้นฉันจึงต้องไปร้านอื่นที่ไกลออกไปเล็กน้อย ฉันไปที่นั่นและซื้อมัน แต่เมื่อฉันกลับถึงบ้านฉันก็ตระหนักได้ว่าฉันลืมมันไว้ที่ร้านฉันจึงกลับไปที่ร้าน แต่เพราะฉันคุยโทรศัพท์อยู่ ฉันสับสนและไปที่อีกร้านหนึ่งเพื่อไปเอาของที่ฉันลืมไว้ มันช่างน่าอายจริงๆ © Claudia Arias Guapacha / Facebook
• เช้าวันหนึ่ง ฉันตื่นนอน ไปที่ห้องครัว เทบางอย่างใส่แก้วกาแฟและอุ่นในไมโครเวฟ หากคุณไม่เคยดื่มน้ำอัดลมร้อนมาก่อน อย่าได้หาทำเลยนะ! ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าเปิดตู้เย็นเมื่อไร เทมันใส่แก้วเมื่อไร และปิดขวดใส่กลับเข้าไปในตู้เย็นเมื่อไร © Graciela Gorini / Facebook
• ฉันกำลังค้นหาโทรศัพท์มือถือของฉันไปทั่วบ้าน แม้แต่ใต้เตียงและโซฟา และฉันก็นึกขึ้นได้เมื่อเห็นว่าฉันกำลังมองหามันด้วยไฟฉายจากมือถือในมือ © Silvia Plaza Sanz / Facebook

• เช้าวันหนึ่งฉันตื่นไปทำงานตามปกติ วันนั้นฉันสายไปหน่อย และฉันก็ต้องเร่งเวลาลูกๆ นิดหน่อยเพราะฉันต้องพาพวกเขาไปโรงเรียนก่อนทำงานเสมอ เรารีบออกไปอย่างร้อนรนและเมื่อเราไปถึงโรงเรียน เซอร์ไพรส์: มันว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่เลย มันเป็นวันหยุดยังไงล่ะ © Teresa Garcia / Facebook
• ผมออกจากห้องน้ำแล้วถามภรรยาว่าสบู่เป็นอะไรเพราะมีกลิ่นแปลกๆ เธอถามผมว่า: “สบู่อะไร?” และผมก็พูดว่า: “อันสีฟ้าไง” เธอพูดว่า “อ๋อ นั่นของหมาน่ะ ลูกสาวของเราอาบน้ำให้มันในห้องน้ำ” © Julio César Carrillo Lopez / Facebook
• ครั้งหนึ่ง ผมกับภรรยาไปดูหนังที่ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ หลังจากดูเสร็จเราหารถไม่เจอ และฉันแน่ใจว่าเราจอดมันไว้ตรงนั้นแน่ๆ เราโทรแจ้งหน่วยรักษาความปลอดภัย พวกเขาพบรถของเราตรงที่เดียวกัน แต่อยู่อีกชั้นหนึ่ง มันน่าอายมาก © Israel Rubalcava / Facebook
• วันนี้ฉันชวนเพื่อนไปทานอาหารกลางวันเพื่อฉลองวันเกิดให้เธอ เราไปร้านอาหารใหม่ที่แพงกว่าปกติ แต่ฉันก็ยังยืนกรานที่จะไปที่นั่ง เรากินเยอะและสั่งของหวานมาด้วย เมื่อบิลมา ฉันหากระเป๋าเงินของฉันไม่เจอ ฉันเอามันออกจากกระเป๋าเมื่อคืนก่อนเพื่อตรวจดูบางอย่างและไม่ได้ใส่กลับคืน กลับกลายเป็นเพื่อนสาวเจ้าของวันเกิดของฉันเป้นคนจ่ายบิล ส่วนฉันก็จ่ายคืนให้เธอวันรุ่งขึ้น © Rosalba Gordon / Facebook

• พ่อของฉันขี่จักรยานไปซื้อไก่แล้วเดินกลับมา จากนั้นเขาก็ไม่เจอจักรยานของเขาและแจ้งตำรวจว่ามันถูกขโมย ไป เขายังโพสต์บน Facebook อีกด้วย พอวันรุ่งขึ้น เขาก็ไปซื้อไก่อีกแล้วเห็นจักรยานอยู่ในร้าน เขาถามว่าใครเป็นคนเอาไป และผู้จัดการบอกว่ามีคนมาจอดทิ้งไว้ที่นั่น © Silvia Valdez / Facebook
• ครั้งหนึ่งฉันพาลูกสาวไปโรงเรียนสาย ไม่กี่นาทีก่อนที่ระฆังจะดังขึ้น เราไปถึงที่โรงเรียนทันเฉียดฉิว ฉันจูบลาเธอ แล้วเธอก็เดินเข้าไปโรงเรียน แต่แล้วจู่ๆ เธอก็หันมาหาฉันแล้วพูดว่า “แม่คะ แล้วกระเป๋าเป้ของหนูอยู่ที่ไหนหรอคะ? เราทั้งคู่ลืมมันไปเสียสนิทเลย และฉันต้องกลับไปบ้านอีกครั้งเพื่อไปเอามันมา” © Ernes Gutierrez / Facebook
• ฉันนอนพักผ่อนหลังอาหารกลางวันและผลอยหลับไป เมื่อฉันตื่นนอนฉันกลับรู้สึกกลัว ฉันคิดว่าฉันไปทำงานสาย ฉันใส่ชุดทำงานแล้วออกจากบ้าน ฉันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและเห็นว่ามันดูแปลกเพราะดวงอาทิตย์ไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่ควรจะเป็น ฉันกลับมาบ้านและมองดูเวลา มันคือเวลาห้าโมงเย็น แต่ฉันกลับคิดว่าตอนนี้เป็นเวลาเช้าตรู่ © Mery Villabona / Facebook
• ตอนที่เหล่าลูกสาวของฉันยังเด็ก ฉันจะขับรถพาพวกเขาไปโรงเรียนแล้วไปทำงานต่อ ฉันมักจะขับรถตรงผ่านโรงเรียนและตรงไปทำงานโดยไม่ได้สังเกตว่าเด็กๆ ยังนั่งอยู่เบาะหลังอยู่เพราะพวกเธอเงียบมาก © Maria Vanrock / Facebook

• แม่ฉันขึ้นรถแบบเดียวกับรถพ่อของฉัน แต่ไม่ใช่ของเขา หลังจากขึ้นมาไม่นานเธอก็สังเกตเห็นพวงมาลัยและช่องเก็บของหน้ารถดูแตกต่างไปจากปกติ เธอลงจากรถนั้นด้วยความตื่นตระหนก และพ่อของฉันก็อยู่ในรถของเขาใกล้ๆ กัน โดยตะโกนเรียกเธอและบีบแตรของเขา © Claudia Alejandra Guerrero Valdivia / Facebook
• เมื่อสองสามปีก่อน พ่อของฉันทำงานในโรงงานเฟอร์นิเจอร์ที่อยู่ใกล้มาก ดังนั้นเขาแทบไม่ทิ้งรถกระบะไว้ที่นั่นเลย วันหนึ่งเขาเอามันไปด้วย และเมื่อเขากลับมาถึงบ้าน กลับกลายเป็นเขาเดินกลับมา เขาไม่ได้สังเกตจนกระทั่งแม่ของฉันถามเขาเกี่ยวกับรถกระบะ เขาต้องรีบกลับไปทำงานเพื่อนำมันกลับมา © Claudia Alejandra Guerrero Valdivia / Facebook
• ฉันไปทำงานโดยไม่เปลี่ยนรองเท้าแตะ ฉันเพิ่งสังเกตเห็นเมื่อฉันเดินเข้าไปในที่ทำงาน มันเป็นรองเท้าแตะที่เก่าและสกปรก ด้วยความอาย ฉันเลยถามหัวหน้างานว่าจะซื้อรองเท้าดีๆ สักคู่ได้ไหม © Eunice Hernandez / Facebook
• ตอนที่ฉันอยู่บนชายหาด ฉันเข้าผิดบ้าน โดยคิดว่าเป็นบ้านที่ฉันพักอยู่ พวกมันทั้งสองหลังดูเหมือนกันเป๊ะ อยู่ข้างๆ กัน และไม่มีตัวเลขหรือเครื่องหมายใดๆ กำกับเลย © John Wick Cubano Reloaded / Facebook
• ตอนฉันอายุ 15 ฉันทำงานอยู่ในร้านขายรองเท้า มีครอบครัวหนึ่งเข้ามาซื้อรองเท้าให้ลูกสาว แต่ฉันให้รองเท้าผิดคู่โดยไม่ได้ตั้งใจ หลังจากที่พวกเขาจากไป ฉันสังเกตเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่ได้พูดอะไร โดยคิดว่าเดี๋ยวถ้าพวกเขาสรู้ตัวพวกเขาก็คงกลับมาเปลี่ยนเอง หลังจากผ่านไป 15 นาที ฉันกำลังซื้ออาหารกลางวันแล้วเจอกับพวกเขา พวกเขากำลังรับประทานอาหารที่สถานที่ใกล้ๆ นี้ ฉันเลยพูดว่า “สวัสดี ฉันคิดว่าฉันให้รองเท้าคุณผิดคู่” พวกเขาตรวจดูที่กล่องแล้วฉันก็บอกให้พวกเขามาที่ร้านรองเท้าเพื่อเปลี่ยน เจ้านายของฉันเพิ่งบอกว่าฉันต้องระวังให้มากขึ้นในครั้งต่อไปนะ © Delfa de Marquez / Facebook

เมื่อไหร่ที่คุณรู้ว่าระดับความเบลอของคุณมันไม่ไหวแล้วจริงๆ ? คุณรู้จักใครที่ขี้ลืมมากที่สุด?