20 เรื่องที่พิสูจน์ว่าฮีโร่ไม่จำเป็นต้องสวมผ้าคลุม

การใช้ชีวิตของเราอาจเป็นเรื่องยุ่งยากเพราะบางครั้งเราอาจพบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่ยากจะจัดการได้ด้วยตัวคนเดียวแต่โชคดีที่โลกนี้เต็มไปด้วยคนดีที่เต็มใจจะช่วยเหลือผู้อื่นที่ลำบากเสมอ ทำให้เรารู้สึกพิเศษและได้รับการดูแลเอาใจใส่

เพื่อให้เกียรติคนใจดีเหล่านี้ ชีวิตสดใสตัดสินใจรวบรวมตัวอย่างเหล่านี้ที่ทำให้หัวใจของคุณมีความหวังในมนุษยชาติเต็มเปี่ยมอีกครั้ง

• ฉันอยู่ในต่างประเทศกับเพื่อน เราแวะชมแม่น้ำสายเล็ก ๆ กันอยู่ ชายชราคนหนึ่งขี่จักรยานมาทักทายเราและเราก็รู้ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้ว่าอีกฝ่ายพูดอะไร ถึงอย่างนั้น เขาก็พยายามอธิบายว่ามีปลาอะไรอยู่ในแม่น้ำให้เราฟัง เขาลงเอยด้วยการดึงปากกาออกมาและวาดรูปปลาและสัตว์น้ำหลายสิบชนิดบนมือและแขนของเขาเพื่อแสดงให้เราเห็นทุกสิ่งที่อยู่ใต้น้ำ จากนั้นเขาก็กลับขึ้นจักรยานและขี่ออกไปอย่างช้า ๆ ฉันรู้สึกประทับใจมาก © Castle_of_Aaaaaaargh / Reddit

• ฉันแต่งงานกับแฟนใกล้ช่วงวันหยุดเทศกาล เราเลยมีเงินไม่มาก ฉันบอกเขาว่าสิ่งเดียวที่ฉันต้องการคือต้นไม้ที่ไม่ใช่พลาสติก เมื่อไปดูต้นไม้ เขาดึงพนักงานไปคุยด้วย แล้วบอกว่ามีเงินแค่ 750 บาท (20 ดอลลาร์) และต้องการแค่ต้นไม้ให้ภรรยา ชายคนนั้นเอาต้นไม้สูง 1.2 เมตรให้เขาดู เลือกต้นที่ดีที่สุดแล้วไปที่รถของเรา มันราคา 1,900 (50 ดอลลาร์) และสามีของฉันพยายามบอกปฏิเสธ แต่ผู้ชายคนนั้นพูดว่า “เอาไปเถอะครับ เราให้” เจ้าของเดินกลับมาพูดว่า “สุขสันต์วันคริสต์มาส” สิ่งนี้ทำให้เรามีความหวัง © Morrigu84 / Reddit

• ในวันวาเลนไทน์ ฉันทำงานที่ป๊อปอัพสโตร์ของร้าน See’s เพื่อเรียนรู้วิธีเปิดและปิดร้าน ผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาถามเกี่ยวกับสินค้าลดราคาที่เรามีและกล่องลูกอม หลังจากนั้น เธอก็จ่ายค่าของและออกไป เธอกลับมาในอีกยี่สิบนาทีต่อมาพร้อมกับช่อดอกไม้เล็ก ๆ และบอกฉันว่าให้ฉัน ฉันไม่เคยได้รับอะไรแบบนั้นมาก่อน มันทำให้ฉันร้องไห้ © TheWeebQueen17 / Reddit

• ฉันจำได้ว่าเคยไปร้านอัญมณีกับแม่ครั้งหนึ่งตอนที่ฉันยังเด็ก แม่ต้องการซื้ออะไรให้เพื่อน เจ้าของร้านให้สร้อยคอขนาดเล็กที่มีหินรูปเพชรสีขาวแก่ฉัน มันดูไม่แพงนัก แต่ฉันคิดถึงความใจดีแบบนั้น เขาแค่ถามว่าฉันอยากได้หรือเปล่า ไม่ได้แสดงเจตนาแอบแฝงอะไรเลย แม่ของฉันก็อยู่ที่นั่นด้วยเพราะงั้นก็ใช่ว่าแม่จะไม่สังเกตเห็นอะไร ถ้าฉันเปิดร้าน ฉันอยากจะให้ของเล็ก ๆ น้อย ๆ กับเด็ก ๆ บ้างเป็นครั้งคราว © call-me-sA5 / Reddit

• ครั้งหนึ่ง ฉันพาลูก ๆ ไปซุปเปอร์มาร์เก็ตและมันก็เป็นวันที่ค่อนข้างลำบาก ฉันลืมกระเป๋าสตางค์ไว้ที่บ้านและบอกพวกเขาว่าฉันขอโทษจริง ๆ ลูกคนโตของฉันเริ่มโมโหและฉันพยายามพาทั้งคู่ออกจากร้าน พนักงานรายหนึ่งลงเอยด้วยการจ่ายเงินให้เรา (ประมาณ 300 บาท (8 ดอลลาร์)) ฉันป่วยเป็นโรคทางจิตและการพาลูก ๆ ออกจากบ้านโดยไม่มีสามีคอยช่วยเหลือก็ยากมาก ฉันรู้สึกประทับใจมากและได้กลับไปในสัปดาห์นั้นเพื่อให้เงิน 750 บาท (20 ดอลลาร์) กับเงินพวกเขา ความเมตตาเล็ก ๆ น้อย ๆ นั้นช่วยฉันได้มาก © callmesamus / Reddit

• ครั้งแรกในรอบ 5 ปี ของการทำงานเสิร์ฟที่ทำให้ฉันน้ำตาซึม (ด้วยความสุข) เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เข้ามากับครอบครัวของเธอเมื่อสัปดาห์ที่แล้วและฉันก็ชมสร้อยคอซินเดอเรลล่าที่เธอสวมอยู่ คืนนี้พวกเขากลับมาและเธอมีของขวัญให้ฉัน ฉันได้ผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากเมื่อเร็ว ๆ นี้และสิ่งนี้ทำให้ชีวิตของฉันรู้สึกมีความหวังในชีวิต © EevieeOso / Reddit

• ในปากีสถาน หลังจากแต่งงาน ฉันถูกขอให้ทำอาหารให้คนทั้งครอบครัว แต่ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไง ฉันทำโรตีแทบไม่เป็นเลยด้วยซ้ำแต่ตอนนี้พวกเขากลับขอให้ฉันทำมากมายเหลือเกิน เซฮาร (Sehar) แม่บ้านของเรา (ฉันเรียกเธอว่าป้า) เห็นฉันร้องไห้อยู่ในครัวและช่วยให้ฉันผ่านพ้นมันไปได้ เธอไม่จำเป็นต้องช่วยเลยด้วยซ้ำ เธอปล่อยให้ฉันจมน้ำตาตายไปเลยก็ได้ แต่เธอก็ช่วย ฉันจะไม่ลืมความรักของเธอเลย © AllForMyBoy / Reddit

• ตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก ฉันกับแม่ไปแมคโดนัลด์ เราไม่เคยมีเงินมากพอเพราะงั้นตอนที่ฉันขอให้แม่ซื้อมันฝรั่งทอดให้ แม่ก็บอกฉันว่าเราซื้อมันไม่ได้ (สำหรับแม่ของฉัน แม่จะพูดแบบนี้ในกรณีที่เป็นเรื่องจริงเท่านั้น ฉันก็เลยไม่ตื๊อ) ผู้ชายที่รับออเดอร์ของเราได้ยินและต่อมาเมื่อไปรับอาหาร เขาก็เอามันฝรั่งทอดมาให้ฉัน เขายิ้มและใช้นิ้วแสดงท่าทาง “ชู่ว” เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ฉันจะไม่มีวันลืมเลย มันทำให้ตัวฉันในตอนนั้นมีความสุข © Unknown user / Reddit

• วันหนึ่ง ฉันอยู่ที่ที่ทำงาน ฉันลืมกินยาแก้ซึมเศร้าและสับสนเรื่องออเดอร์ของลูกค้า ถึงคิวชายวัยกลางคนที่มากับลูก 2 คนของเขา พวกเขาซื้องูช็อคโกแลตและนั่งลงเพื่อกิน ฉันตัดสินใจเช็ดกระจกทั้งหมด ขณะที่ฉันกำลังทำ ฉันเริ่มหยุดกดข่มอารมณ์ของฉันและผู้ชายคนนั้นก็สังเกตเห็น เขาก็เลยชมเชยเสียงดังว่าฉันทำความสะอาดกระจกได้เก่งมาก ลูก ๆ ของเขาก็มีชมด้วยและทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก © petraslesbiangf / Reddit

• ฉันใช้ชีวิตอยู่ในรถและจอดรถใต้ต้นไม้ในเมืองเล็ก ๆ เพื่องีบหลับ ผู้หญิงบางคนสังเกตว่าฉันไปที่นั่นมาระยะหนึ่งแล้วและเข้ามาหาฉัน เราคุยกันและฉันก็บอกเธอว่าเกิดอะไรขึ้นในชีวิตของฉัน เธอให้เครื่องดื่มร้อนและผ้าห่มอุ่น ๆ กับฉัน © Delta_ASP / Reddit

• ครั้งหนึ่งฉันปล่อยให้หญิงชราคนหนึ่งเดินออกจากร้านก่อนที่ฉันจะเดินออก เธอเดินผ่านฉันไปอย่างตะลึงงัน แล้วหันกลับมามองด้วยความตกใจสุด ๆ แล้วพูดว่า “ว้าว ขอบคุณมาก” และฉันก็พึมพำเบา ๆ ว่า “ด้วยความยินดี” เพราะฉันไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ แต่ก่อนที่ฉันจะเดินเข้าไปในร้าน เธอก็พูดว่า “ทุกวันนี้ไม่มีใครยอมให้ใครออกจากร้านหรอก พวกเขาแค่ดันผ่านเข้ามาและฉันมักจะถูกผลักออกไป ขอบคุณมาก ๆ เลย” ฉันนึกถึงเรื่องนี้อยู่หลายปีเลย © Independent_Trip2158 / Reddit

• ครั้งหนึ่ง ฉันเดินไปบนถนนแล้วก็สะดุดล้มหลังจากที่ฉันเหยียบพื้นไม่เรียบและผู้หญิงที่เดินผ่านฉันไปก็หยุดและถามว่าฉันเป็นอะไรไหม มันทำให้รู้สึกเจ็บปวดน้อยลงเมื่อมีใครสักคนที่ห่วงใยจริง ๆ เพราะฉันเคยล้มมาก่อนและถูกหัวเราะเยาะหรือเมินเฉย ไม่เคยมีใครถามว่าฉันเป็นอะไรไหมมาก่อน © TheNameless00 / Reddit

• เมื่อฉันย้ายไปแอตแลนต้า ฉันได้งานในสถานรับเลี้ยงสุนัขเล็ก ๆ พวกเขาไม่ยอมจ่ายเงินให้ฉัน ฉันก็เลยไม่มีเงินค่าน้ำมัน เมื่อฉันโพสต์เรื่องนี้ ก็มีคนแปลกหน้าคนหนึ่งเข้ามารับฉัน ขับรถไปส่งฉันและให้เงินฉันมากพอที่จะเติมน้ำมัน © Gaylien85 / Reddit

• ฉันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่มีรถตู้โดยสารซึ่งจะสตาร์ทไม่ติดถ้าอุณหภูมิต่ำกว่า 0°C ฉันเลยต้องพึ่งแท็กซี่เพื่อพาลูก ๆ ไปโรงเรียนและส่งฉันถึงที่ทำงาน จากนั้นก็ส่งกลับบ้านอีกครั้ง มันเป็นเงินจำนวนมาก เพื่อนร่วมงานให้ฉันยืมรถในวันที่อากาศหนาว ! เธออาศัยอยู่ในเมืองที่ห่างจากฉันเพราะงั้นเธอก็จะให้ฉันไปส่งลูก ๆ ที่โรงเรียน ไปรับเธอไปทำงาน แล้วก็ส่งเธอที่บ้าน เธอใช้รถของสามีในตอนกลางคืนเพื่อทำธุระ ฯลฯ เธอช่วยชีวิตฉันไว้จริง ๆ © Stunning_Interview38 / Reddit

• ฉันเพิ่งคลอดลูกชายในประเทศใหม่ที่ไม่มีครอบครัวใกล้ชิดนอกจากสามีของฉัน ฉันยุ่งมากในการจัดการกับภาวะซึมเศร้าหลังคลอดและระยะแรกเริ่มของโรคสมองเสื่อม ฉันกับสามีมีช่วงเวลาที่ยากลำบากมาก แต่วันหนึ่งจู่ ๆ เราก็ได้รับอาหารแช่แข็งจำนวนมากจากแม่ของนักเรียนคนหนึ่ง ฉันน้ำตาไหลเพราะว่าบางครั้งฉันก็ลืมกินข้าวทั้งวัน การไม่ต้องคิดเรื่องทำอาหารก็ช่วยเราทั้งคู่ได้มาก © pineyrua****joo / Reddit

คุณเคยอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องช่วยเหลือคนอื่นหรือเปล่า ? หรือคุณเป็นคนที่ได้รับความช่วยเหลือ ? เราอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในคอมเมนต์นะ