16 ทริคที่ช่วยให้พ่อแม่สอนลูกๆ ของพวกเขาด้วยท่าทีที่ใจเย็นได้

บางครั้ง ผู้ปกครองทุกคนต้องรับมือกับสถานการณ์ที่ลูกไม่อยากกินผัก ไม่อยากเก็บของเล่น หรือไม่อยากเข้านอนตรงเวลา และความพยายามทั้งหมดของพ่อแม่ในการทำให้ลูกๆ ทำในสิ่งที่ถูกต้องก็จบลงที่เสียงกรี๊ดและน้ำตาของเด็กๆ ท้ายที่สุดแล้ว ทั้งเด็กและพ่อแม่ก็รู้สึกไม่ดีด้วยกันทั้งหมด

แต่ปัญหาส่วนใหญ่นี้สามารถหลีกเลี่ยงได้หากคุณใช้วิธีทางจิตวิทยาย้อนกลับ อย่างเช่น ห้ามไม่ให้ลูกของคุณกินข้าวโอ๊ตที่พวกเขาไม่ชอบแทนที่จะทำให้ลูกๆ กิน เรามักจะต้องการสิ่งที่เราไม่สามารถหาได้ ดังนั้นมันจึงเป็นไปได้มากที่อาหารนี้จะเป็นมื้อที่พวกเขาอยากกินมากที่สุดในไม่ช้า

ผู้ใช้เรดดิท (Reddit) ได้บอกเราเกี่ยวกับวิธีการและทริคที่เหล่าพ่อแม่เคยใช้เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการ

พวกเราชีวิตสดใสได้เลือกทริคง่ายๆ แต่ได้ผลเพื่อช่วยให้พ่อแม่ได้สอนลูกหลานของตัวเองด้วยวิธีที่ใจเย็นที่สุด แต่อย่าลืมว่าอย่าใช้วิธีเหล่านี้มากเกินไป เพราะมันเป็นเครื่องมือในการชักจูง ให้ใช้วิธีเหล่านี้เป็นครั้งคราวเฉพาะในสถานการณ์ที่ไม่มีตัวเลือกอื่น

• แม่ของฉันมีเพื่อนคนหนึ่งที่จะใส่ผักลงในจานข้าวของเธอ แต่ไม่ได้ใส่ลงในจานของลูกๆ ของเธอ เมื่อเด็กๆ ถามถึงเรื่องนี้ เธอพูดอย่างไม่ค่อยเต็มใจที่จะแบ่งให้ว่า “นี่เป็นอาหารสำหรับผู้ใหญ่ แต่แม่ว่าแม่พอจะแบ่งให้ลูกๆ กินนิดหน่อยได้นะ” ลูกๆ ของเธอโตขึ้นและชอบกินผัก ในทางกลับกัน ตอนเป็นเด็ก ฉันนั่งที่โต๊ะอาหารเป็นเวลา 3 ชั่วโมงเอาแต่มองกะหล่ำดอกที่น่าหยะแหยงซึ่งฉันไม่อยากกิน @laik72

• เพื่อนสมัยเด็กคนหนึ่งของฉันเคยถูกลงโทษโดยไม่ได้รับอนุญาตให้กินสลัดหากเธอประพฤติตัวไม่ดี ตอนนี้เธอชอบกินสลัดมากและพยายามกินมันให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ในช่วงพักกลางวันของโรงเรียน บังเอิญมากที่สามีของเธอเคยถูกลงโทษโดยไม่ให้อ่านหนังสือแล้วก็เกิดผลเช่นเดียวกัน ฉันว่ามันตลกดีนะที่พวกเขากินสลัดบาร์และไปห้องสมุดเหมือนพวกมันเป็นตลาดมืดยังไงยังงั้น
  @cookiearthquake

• แม่ของฉันบอกว่าเธอจะให้ฉันกินซุปหลังจากที่ฉันกินขนมเท่านั้น และแม่จะซื้อแต่ขนมที่ฉันไม่ชอบให้ฉันเท่านั้น ผ่านไปไม่นาน ฉันก็หยุดพยายามและขอร้องให้แม่ให้ฉันกินซุปก่อน แม่ยิ้มอ่อนให้ฉันและบอกให้ฉันกินได้ นี่อาจฟังดูไม่เลวร้ายอย่างที่คิด แต่เชื่อฉันเถอะ มันทรมานอยู่นะ
  @turkeypr0

• ฉันปล่อยให้ลูกๆ กินและทำทุกอย่างที่พวกเขาต้องการได้ปีละสองครั้ง กลับกลายเป็นว่าพวกเขากินอาหารขยะเยอะมาก สามครั้งแรกที่พวกเขาทำแบบนี้ พวกเขากินเข้าไปเยอะจนบางคนถึงกับอาเจียนออกมา ตอนนี้พวกเขาควบคุมตัวเองได้ดีขึ้นมาก และเลือกขนมที่มีประโยชน์มากกว่าปริมาณ @ZombieBoobies

• ตอนเด็กๆ ฉันไม่ยอมตื่นเช้า แม่บอกว่าเราจะหลอกพ่อให้คิดว่าฉันยังหลับอยู่ แม่เลยให้ฉันแต่งตัวแล้วซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่มและแสร้งทำเป็นหลับ จากนั้นพ่อก็จะเข้ามาปลุกฉัน และก็เท่ากับว่าฉัน “หลอก” พ่อได้สำเร็จ เพราะฉันแต่งตัวและตื่นแล้ว สิ่งนี้ใช้ได้กับฉันมาหลายปีและฉันไม่เคยตั้งคำถามกับมันเลย เมื่อมองย้อนกลับไป เห็นได้ชัดเลยว่าพ่อแม่ต้องการให้ฉันแต่งตัวโดยไม่เอะอะโวยวาย
  @mfiggfi

• พ่อของฉันเคยเล่นเกมกับฉันเพื่อดูว่าใครจะเก็บผ้าและพับผ้าได้มากที่สุดและพ่อไม่เคยชนะเลย
  @stonerplumber

• ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นจิตวิทยาย้อนกลับจริงๆ หรือว่าเหนื่อยหน่ายเพราะเข้าตาจนกันแน่ เรากำลังต่อแถวจ่ายเงินที่ร้านขายของชำ เด็กอายุ 3 ขวบเริ่มโวยวายและลงไปนอนงอแงบนพื้นอย่างรวดเร็ว ฉันมองเด็กน้อยแล้วพูดด้วยเสียงที่ดังกว่าปกติแต่ไม่ได้ตะโกนว่า “แม่หนูอยู่ที่ไหนหรอ? เราต้องไปตามหาแม่เธอให้เจอนะ!” เด็กน้อยตกใจเพราะฉันเป็นแม่ของเธอและเธอก็สับสน แต่อาการงอแงโวยวายนั้นจบลงอย่างรวดเร็วและเราก็กอดกัน
  @stephlj

• ลูกของฉันลังเลที่จะเก็บของเล่นของตัวเอง อย่างไรก็ตาม เขาชอบงานที่ต้องแข่งกับเวลาและมีการแข่งขันสูง ฉันจะบอกให้ลูกของฉันเก็บของเล่นสีแดงทั้งหมดให้เร็วที่สุด จากนั้นก็สีฟ้า แล้วก็สีเขียว และอื่นๆ ในที่สุดของเล่นก็ถูกเก็บจนหมด @divorced_dad_670

• แม่หลอกให้ฉันเรียนภาษาสเปนโดยบอกว่าน้องชายของฉันเก่งกว่าฉันอีก @mylittlesyn

• “พนันได้เลยว่าลูกทำ...ไม่ได้ ” เด็กๆ ทั้งสองของฉันเกลียดการทึกทักว่าพวกเขาไม่สามารถทำบางสิ่งได้ “ลูกเอาของเล่นไปเก็บได้ไหม?” แบบนี้เกือบจะได้รับคำตอบที่แน่นอนว่า ไม่ แน่ๆ แต่การพูดว่า “แม่พนันได้เลยว่าลูกเก็บของเล่นพวกนั้นกลับเข้ากล่องด้วยตัวเองไม่ได้แน่ๆ” จะทำให้พวกเขาวิ่งวุ่นไปรอบๆ เก็บของให้เรียบร้อยอย่างรวดเร็วเหมือนปีศาจ ตามมาด้วยความขุ่นเคืองมาก “เห็นไหม ผมบอกแล้วว่าผมทำได้!” การกระตุ้นปลอมๆ จากฉันนี้ทำให้ฉันประหลาดใจเพราะพวกเขาอายุแค่ 4 และ 7 ปีเท่านั้น แม้ฉันจะรู้ว่าสิ่งนี้ใช้ไม่ได้ผลไปตลอด แต่จนถึงตอนนี้ มันใช้งานได้เหมือนเวทมนตร์ทุกครั้งเลย @bibbobbins

• มีหนังสือต้องห้ามที่ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้อ่านอยู่บนชั้นวาง พ่อแม่ของฉันบอกว่าฉันจะอ่านได้ก็ต่อเมื่อประพฤติตัวดี แต่แล้ววันหนึ่ง มันเป็นวันหยุดฤดูร้อนและฉันเล่นเกมทั้งวัน (เล่นไป 6 ชั่วโมงหลังทำการบ้านภาคฤดูร้อนเสร็จ) อยู่มาวันหนึ่งฉันอยู่บ้านคนเดียวและมีโอกาสหยิบหนังสือนั่นมาอ่าน ฉันอ่านไปครึ่งเล่มในรวดเดียว มันคือหนังสือประวัติศาสตร์จีน 5,000 ปี และพูดได้อย่างมั่นใจเลยว่าฉันอ่านแล้วงงสุดๆ ไปเลย @oddstodd

• ลูกชายของฉันอารมณ์วู่วามมากตอนที่เขายังเล็กและจะพยายามหนีจากฉันเวลาที่เราข้ามถนนแทนที่จะจับมือฉัน ดังนั้นฉันจึงเริ่มบอกเขาว่าเขาต้องจับมือฉันไว้เพื่อไม่ให้มีใครพยายามขโมยฉันไปจากเขาได้ มันได้ผล เขารู้สึกว่าต้องทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครพยายามลักพาตัวฉันไปในที่สาธารณะ
  @TimelyKaleidoscope

• อย่าถามลูกๆ ว่าอยากทำไหม ให้ 2 ทางเลือกกับพวกเขาแทน เมื่อถึงเวลานอนและลูกวัยเตาะแตะของฉันนั้นงอแงเป็นพิเศษ ฉันจึงถามลูกว่า “หนูอยากเก็บของเล่นหรือไปนอนดีคะ?” ซึ่งลูกของฉันมักเลือกไปนอนเสมอ ฉันคิดว่าสำหรับเด็กที่อายุน้อยๆ สิ่งนี้ทำให้พวกเขารู้สึกมีส่วนร่วมและรู้สึกว่ากระบวนการตัดสินใจของพวกเขานั้นมีค่า @ThoseAreBlueToo

• ฉันไม่รู้ว่าคุณจะเรียกมันว่าจิตวิทยาย้อนกลับได้หรือเปล่า แต่ฉันไม่ได้ตระหนักเลยจนกระทั่งพ่อบอกเรื่องนี้กับฉัน เมื่อมีงานบ้านที่ต้องทำ พ่อสังเกตว่าถ้าเขาขอให้ฉันตัดหญ้า ฉันจะบ่นและผัดวันประกันพรุ่ง แต่ถ้าเขาถามฉันว่าฉันอยากตัดหญ้าหรือล้างหน้าต่างมากกว่ากัน ฉันจะเลือกมาหนึ่งอย่างแล้วทำให้เสร็จ เมื่อฉันอายุ 20 ปีพ่อบอกฉันเรื่องนี้ และมันเปิดประสบการณ์ใหม่ให้กับฉัน ฉันใช้วิธีนี้ตลอดตอนที่ตัวเองเป็นโค้ชหรือพี่เลี้ยงเด็กและแทบไม่เคยไม่ได้ผลเลย @AppealToReason16

• จริงๆ แล้วมันอาจไม่ใช่จิตวิทยาย้อนกลับสักเท่าไร แต่ตอนที่ลูกชายคนแรกของฉันอายุประมาณ 4 ขวบ เขามักจะวิ่งเข้าไปในห้องนอนของเราตั้งแต่เช้าตรู่ ซึ่งเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังมาก มันขึ้นอยู่กับฉันว่าจะตื่นและเข้าไปมีส่วนร่วมกับลูกหรือให้ลูกทำบางอย่างเพื่อที่ฉันจะได้มีเวลาหลับอีกสักสองสามนาที สิ่งหนึ่งที่ฉันภูมิใจคือการบอกให้ลูกหาว่าขาข้างไหนของเขาที่สามารถวิ่งได้เร็วที่สุด ลูกเดินไปตามทางเดินเป็นเวลานานโดยทำท่าตบเท้าอย่างบ้าคลั่งก่อนที่เขาจะหอบและกลับมาหาฉันโดยบอกว่าขาทั้งคู่นั้นมีความเร็วเท่ากัน @Georgeisthecoolest

• ฉันกำลังฝึกให้ลูกนั่งกระโถน เขาเพิ่งอายุได้ 3 ขวบ เขาทั้งสอนยากและดื้อกว่าพี่สาวของเขามาก ตอนที่ฉันใส่ผ้าอ้อมให้เขา ฉันพูดว่า “ผ้าอ้อมนี่สำหรับเด็กน้อย มาใส่ผ้าอ้อมให้เด็กน้อยคนนี้กันเถอะ” เขาตอบกลับมาว่า “ผมไม่ใช่เด็กนะ!” และฉันก็ตอบกลับไปว่า “ก็ได้ หนุ่มน้อย งั้นไปใช้กระโถนนะ” ตอนนี้เป็นวันที่ 5 แล้ว ที่เขาอยู่ได้โดยไม่ต้องใส่ผ้าอ้อมในระหว่างวัน
  @Toad32

คุณเคยใช้วิธีเหล่านี้กับลูกๆ ของคุณไหม? หรือบางทีพ่อแม่ของคุณอาจเคยใช้วิธีนี้กับคุณ? คอมเมนต์บอกให้เรารู้หน่อยสิ!