สาวน้อยที่ย้ายไปอยู่บาหลีได้ออกมาเปิดเผยว่าชีวิตจริงที่นั่นไม่เหมือนในโฆษณาเลยแม้แต่น้อย

บาหลีติดอันดับสถานที่ที่ชีวิตหนึ่งต้องไปเยือนให้ได้สักครั้งสำหรับนักท่องเที่ยวหลายคนเลยทีเดียว และดูราวกับเป็นสรวงสวรรค์บนดิน เมื่อคุณมาอยู่ในสรวงสวรรค์แห่งนี้ คุณจะได้แต่ทึ่งไปกับความตระการตาของหาดทราย ดอกไม้ รวมถึงสัตว์ประจำถิ่นต่าง ๆ แต่หากคุณต้องการที่จะทำความเข้าใจสถานที่แห่งนี้จริง ๆ แล้วละก็ คุณจะต้องมาอยู่อาศัยที่นี่ด้วยตัวเอง เวโรนิก้า (Veronika) ได้แต่งงานกับคนท้องถิ่นในบาหลี และได้เห็นเกาะแห่งนี้ในแง่มุมที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง ตอนนี้เธอจึงตัดสินใจที่จะมาเปิดเผยชีวิตในบาหลีในบล็อกของเธอ “Bali Without Photoshop” และบนอินสตาแกรมของเธอ

ชีวิตสดใสชอบบล็อกของเวโรนิก้ามาก และเราก็ได้เลือกเรื่องที่น่าสนใจสุด ๆ เกี่ยวกับวิถีชีวิตในบาหลีที่จะทำให้คุณได้เห็นอีกด้านหนึ่งของมัน

คนที่นี่คิดว่าฉันสวยเว่อร์ ๆ

หวัดดี ฉันชื่อเวโรนิก้า ฉันอาศัยอยู่ในบาหลี เปล่า ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อเล่นเซิร์ฟแต่อย่างใด แล้วก็ไม่ได้มาที่นี่เพื่อทำความเข้าใจเมืองนี้หรืออะไรทั้งนั้น มีครั้งหนึ่งที่ฉันทำพาสปอร์ตหายตอนมาเที่ยวที่อินโดนีเซีย ซึ่งในขณะเดียวกันฉันก็ได้พบกับสามีในอนาคตของฉัน ไอโน่ (Ino) ซึ่งผลปรากฏว่าเขาเป็นคนท้องถิ่นในบาหลีนี่เอง เราแต่งงานกันและมีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน

ตามมาตรฐานของชาวบาหลีแล้ว ฉันดูมีเสน่ห์สุด ๆ ฉันตัวเล็ก ซึ่งเข้ากับมาตรฐานความสวยงามในด้านน้ำหนักและส่วนสูงของชาวบาหลีพอดี (ถึงแม้ว่าฉันจะสูงกว่าผู้หญิงบาหลีทั่วไปนิดหน่อย) แต่ส่วนที่สำคัญที่ดีที่สุดก็คือจมูกที่ทั้งยาวและใหญ่ของฉัน ทุกคนที่นี่ชอบมันมาก

ในขณะเดียวกัน ฉันเป็นศรีภรรยาที่แย่มากตามมาตรฐานของคนในท้องถิ่น ยกตัวอย่างเช่น ที่นี่คุณควรจะล้างทำความสะอาดพื้นทุกวัน ซักผ้าโดยใช้เครื่องปอกเปลือกมันฝรั่ง และต้องรีดทุกสิ่งทุกอย่างตั้งแต่ผ้าปูเตียง ผ้าขนหนู ชุดชั้นใน เสื้อผ้าทุกชิ้น แม้กระทั่งถุงเท้า คนที่นี่จะรีดทุกอย่างที่ว่านี้ขณะที่นั่งอยู่บนพื้น แล้วถ้าผ้าเพิ่งผ่านการซักมาใหม่ ๆ ไม่มีกลิ่นหอมเหมือนดอกไม้ พวกเขาจะคิดว่าผ้ายังสกปรกอยู่และต้องซักอีกครั้ง ดังนั้นจึงสำคัญมากที่จะต้องฉีดน้ำหอมลงไปบนเสื้อผ้านิดหน่อย

เด็กที่บาหลีสามารถทำอะไรก็ได้ไม่มีใครห้าม

คนบาหลีรักเด็กมาก นี่คือสาเหตุว่าทำไมพวกเขาถึงอนุญาตให้เด็ก ๆ วิ่งไปทั่ว ร้องตะโกน เอาแอปเปิลในซูเปอร์มาร์เก็ตมาเล่น และแม้แต่ทำลายของโชว์ในห้างสรรพสินค้าก็ยังได้ หากพ่อแม่พยายามจะซ่อมสิ่งที่ลูก ๆ ทำพังไว้ พนักงานก็จะแค่ยิ้มและพูดว่า “ไม่เป็นไรค่ะ” โดยที่ไม่มีกล้ามเนื้อแม้แต่มัดเดียวบนใบหน้าพวกเขาที่จะบอกคุณว่าจริง ๆ แล้วพวกเขารู้สึกอย่างไร

มีเรื่องแปลก ๆ อย่างอื่นอีกเกี่ยวกับเด็ก ๆ ในบาหลี ยกตัวอย่างเช่น เด็ก ๆ ห้ามเปลือยในบ้านเพราะคนเชื่อว่าจะทำให้พวกเขาป่วยได้ นอกจากนี้ ยังห้ามเด็ก ๆ เล่นกับดินทราย นั่งบนถนน หรือเดินไปเดินมาทั้งที่เสื้อผ้าสกปรกอีกด้วย

อย่างไรก็ตาม เด็ก ๆ ชาวอินโดนีเซียสามารถจะกินอะไรก็ได้ ตั้งแต่ช็อกโกแลต มันฝรั่งทอด เฟรนช์ฟรายส์ ไอศกรีม ชาเย็นที่หวานสุด ๆ และนักเก็ตไก่ นี่ยังไม่ใช่รายการทั้งหมดที่ลูกฉันเคยลองกินตั้งแต่ที่เขาอายุได้แค่ขวบเดียวหรอกนะ และก็ไม่ใช่ว่าเขาแอบไปหยิบอาหารจากจานของคนอื่นด้วย ญาติ ๆ ของเขาจะเป็นคนให้อาหารพวกนี้กับเขาเอง ซึ่งสิ่งที่แย่ไปกว่านั้นก็คือ ในบาหลี จะไม่มีใครมาขออนุญาตคุณทั้งสิ้นก่อนจะให้อะไรลูกของคุณ ซึ่งเป็นปัญหาใหญ่สำหรับฉันมาก แต่ฉันก็ทำอะไรมากไม่ได้

คนบาหลีกินผลไม้ที่ไม่สุกและไม่เก็บอาหารแช่ตู้เย็น

มีข้อเท็จจริงที่น่าสนใจมาก ๆ เรื่องหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องอาหารที่บาหลี คนที่นี่มักจะใช้ผลไม้ที่ไม่สุกแทนผัก ยกตัวอย่างเช่น พวกเขาอาจจะใส่มะม่วงดิบลงในสลัดผลไม้ ซึ่งเอาจริง ๆ คือมันไม่ใช่สลัดผลไม้จริง ๆ หรอก เพราะมันอาจจะใส่ทั้งแตงกวา หัวไชเท้า พริกขี้หนู กะปิ หรือแม้แต่ใส่เส้นก๋วยเตี๋ยว บางครั้งพวกเขาก็ใส่ผลไม้ดิบลงไปกับสตูว์เนื้ออีกด้วย

ส่วนนี่เป็นเรื่องปกติมากที่คุณมักจะเจอในบาหลี คือบางทีทั้ง ๆ ที่คุณบอกพนักงานเสิร์ฟย้ำ ๆ แล้วว่าให้ทำอาหารที่ไม่เผ็ด คุณก็จะต้องใช้เวลา 15 นาทีไปกับการเขี่ยเศษพริกขี้หนูออกอยู่ดี ซึ่งไม่ใช่เพราะความไม่ใส่ใจของพ่อครัวแต่อย่างใด แต่มันเป็นความแตกต่างของพริกแต่ละชนิดมากกว่า พริกบางชนิดคนบาหลีจะมองว่าเป็นพริกที่ไม่เห็นจะเผ็ดตรงไหน แต่สำหรับคนที่ไม่คุ้นชินแล้วแทบจะกินไม่ได้เลยทีเดียว

นอกจากนี้ คนบาหลีจะไม่เก็บอาหารที่เตรียมเสร็จแล้วเข้าตู้เย็นนะ สิ่งที่คุณจะเจอได้ในตู้เย็นจะมีแต่ขวดน้ำแร่ ปลาสดและเนื้อสัตว์เท่านั้น เรื่องนี้มันน่าทึ่งมาก แต่คนที่นี่ก็ไม่ใช้ตู้เย็นกันมากเท่าไหร่จริง ๆ

ชาวอินโดนีเซียมีวันหยุดพักร้อนแค่ปีละ 12 วัน

ในบาหลีมีคนมากมายที่ขายกำไล แว่นตา อาหารและสิ่งของอื่น ๆ แต่พวกเขาไม่ได้คิดที่จะพึ่งพานักท่องเที่ยวหรอกนะ ลูกค้าของพวกเขาคือคนท้องถิ่นต่างหาก เพราะไม่ใช่ว่านักท่องเที่ยวทุกคนที่จะพร้อมลองอาหารบางอย่างที่พวกเขาไม่เคยรู้จักมาก่อน ในขณะที่คนบาหลีจะรู้กันดีว่านี่เป็นร้านเต้าหู้ที่อร่อยที่สุดในเมืองนี้

มีครั้งหนึ่งที่เราไปที่ชายหาดกันในตอนเย็น มีพ่อค้าคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเราโดยมาขายแม่เหล็กติดตู้เย็นเยิน ๆ กับของฝากอื่น ๆ ฉันไม่แม้แต่จะอยากคุยกับเขาเลย แต่สามีของฉันกลับฟังชายคนนั้นและก็ซื้อบางอย่างมาจากเขาโดยไม่ต่อรองราคาแม้แต่น้อย เพราะเขาเชื่อว่าหากคนคนนั้นทำงานอยู่ เราควรจะช่วยสนับสนุนเขา

รายได้เดือนละ 10,500 บาท ($300) เป็นเรื่องปกติธรรมดาของที่นี่ และถ้าใครมีได้รายได้ถึงเดือนละ 24,500 ($700) จะถือว่ามีรายได้ดีมาก คนอินโดนีเซียจะมีวันหยุดพักร้อนแค่ปีละ 12 วัน ส่วนการลาคลอดแบบมีสิทธิได้รับเงินเดือนจะอยู่ที่ 3 เดือนเท่านั้น และผู้หญิงจะได้รับเพียงแค่เงินเดือนขั้นพื้นฐานซึ่งตกประมาณเดือนละ 7,700 บาท ($220)

พนักงานจะได้รับวันหยุดเพิ่ม 3 วันเมื่อเข้าพิธีแต่งงาน หากญาติสนิทเสียชีวิต ก็จะได้รับวันหยุดเพิ่ม 3 วันด้วย แต่หากเป็นญาติห่าง ๆ ก็จะได้หยุดเพียงแค่วันเดียว

ธรรมเนียมปฏิบัติของคนท้องถิ่นที่นี่อาจจะทำให้คุณต้องตกใจ

ฉันเคยแน่ใจว่าฉันรู้จักวัฒนธรรมบาหลีทุกอย่างแล้วนะ แต่จริง ๆ แล้วไม่เลย มีครั้งหนึ่งฉันไปชายหาดกับทั้งครอบครัว รวมทั้งคุณย่าของสามีด้วย ซึ่งตอนนั้นมีคนอยู่เยอะมาก ทุกคนต่างเป็นนักท่องเที่ยว ไม่มีคนท้องถิ่นเลย สามีฉันขอให้ฉันช่วยพาคุณย่าของเขาไปลงน้ำหน่อย ฉันก็มองไปที่คุณย่าและเห็นว่า...หญิงชราผู้นั้นกำลังจะลงไปว่ายน้ำด้วยการใส่เพียงแค่กางเกงขาสั้นตัวเดียว...

ฉันรู้นะว่าเมื่อ 40 ปีก่อน ทุกคนในเกาะบาหลีเคยเดินไปเดินมาโดยไม่ใส่เสื้อ และฉันก็ยังรู้อีกว่าในปัจจุบันคนเฒ่าคนแก่หลายคนก็ยังคงทำแบบนั้นอยู่ แต่มันไม่ใช่แบบนี้สิ ฉันเคยชินกับการถูกคนบาหลีจับจ้องนะ แต่ครั้งนี้คนทั้งชายหาดหันมามองฉันกับยายแก่เปลือยครึ่งท่อนกันใหญ่เลย

ยังไม่ถึง 50 ปีเลยด้วยซ้ำ ที่ทุกคนในเกาะบาหลีทั้งชายแหละหญิงต่างเคยชินกับการเดินเปลือยไปรอบเกาะ แต่ตอนนี้ เสื้อผ้าตามประเพณีนิยมที่สาวชาวบาหลีจะสวมใส่ไปงานแต่งงาน งานศพ และสวมใส่ในวันพฤหัสบดีก็คือเสื้อลูกไม้ใยสังเคราะห์สีสันสดใส ซึ่งจะใส่สวมทับเสื้อแบบคอร์เซ็ทอีกทีหนึ่ง พวกเธออาจจะเพิ่มผ้าพันคอสีสันอื่น ๆ โดยเอามาพันไว้รอบเอว นอกจากนี้ยังใส่โสร่งพันรอบเอวคล้ายกับกระโปรงอย่างหนึ่ง แน่นอน เสื้อผ้าทั้งหมดนี้เข้ากันได้ดีกับการแต่งหน้าสีสันสดใสอีกด้วย

ข้อเท็จจริงบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตในบาหลีที่อาจจะทำให้แม้แต่นักเดินทางที่มากประสบการณ์ที่สุดยังต้องรู้สึกประทับใจ

• มีเพียงคนไม่กี่คนที่รู้เรื่องนี้ แต่คนที่นี่มักจะใส่เสื้อผ้าอบอุ่นเวลาออกไปข้างนอก เพราะว่าแสงอาทิตย์สามารถแผดเผาร่างกายส่วนที่โดนแดดได้ หากว่าคุณออกไปขี่มอเตอร์ไซค์เป็นเวลานาน ๆ ซึ่งอันตรายมากหากคุณไปเจอกับปัญหารถติดเข้า นอกจากนี้เวลาที่ขี่มอเตอร์ไซค์ คุณจะรู้สึกหนาวเมื่อโดนลมอีกด้วย ดังนั้น คนที่นี่จะสวมเสื้อแจ็กเกตถึงแม้ว่าอากาศข้างนอกจะร้อนมากก็ตามที
• การทำเล็บ ต่อขนตา และการเสริมสวยอื่น ๆ ไม่ได้รับความนิยมในหมู่ผู้หญิงชาวบาหลีแม้แต่น้อย อ้อ นอกจากการนวดนะ ที่นี่มีร้านนวดอยู่ทุกที่เต็มไปหมด โดยราคาเริ่มตั้งแต่ชั่วโมงละ 100 บาท ($3) แถมสครับดั้งเดิมของชาวบาหลียังแปลกไม่เหมือนใครอีกด้วย พวกเขาจะทาไว้บนผิวแห้ง ๆ และขัดถูผิวให้ ตามด้วยการล้างออกและให้ไปอาบน้ำหลังจากนั้น
• สถานที่ท่องเที่ยว ร้านกาแฟ ร้านค้าและร้านขายยาของบาหลีจะปิดให้บริการปีละครั้ง โดยจะไม่มีรถมอเตอร์ไซค์ รถแท็กซี่หรือแม้แต่ผู้คนออกมาอยู่ข้างนอกเลย แม้แต่สนามบินนานาชาติก็ยังต้องปิดและจะทำการยกเลิกเที่ยวบินทั้งหมด 350 เที่ยว นี่คือวันแห่งความเงียบในวันปีใหม่ของชาวบาหลี ซึ่งในปี 2020 วันนั้นตรงกับวันที่ 25 มีนาคม

ความยากลำบากที่ฉันต้องเผชิญในบาหลีได้แก่ความคิดแบบคนบาหลี การปกครองแบบปิตาธิปไตย และแผ่นดินไหวบ่อยครั้ง ฉันคิดถึงการเปลี่ยนแปลงของฤดูต่าง ๆ มากเป็นพิเศษ ใครจะไปคิดว่าฉันจะคิดถึงฝนเดือนพฤศจิกายนที่แสนเหน็บหนาวได้ ?

มีไม่กี่คนที่ย้ายมาอยู่ที่บาหลีตลอดชีวิต เพราะโดยปกติคนจะมาอยู่ที่นี่แค่ 1 หรือ 2 ปีและมาในช่วงหน้าหนาวเท่านั้น ชีวิตที่นี่เต็มไปด้วยพิธีกรรมและกฎเกณฑ์มากมาย บางครั้งก็พิลึก แต่บ่อยครั้งที่มันน่าขัน และสิ่งที่ดีที่สุดก็คือบนเกาะแห่งนี้ คุณสามารถมีวิถีชีวิต ความชอบ และความคิดแบบใดก็ได้ที่คุณต้องการ

มีประเพณีหรือธรรมเนียมแปลก ๆ ในประเทศอื่น ๆ ไหมที่คุณเคยรู้มา ? ลองเล่าให้ฟังในคอมเมนต์ข้างล่างนี้หน่อยสิ !